Ο από κάτω του, νευρικός όπως ήταν, γύρω στα 50, ανεβαίνει νευριασμένος, χτυπάει την πόρτα με μανία και πριν προλάβει να τον βρίσει του λέει ο ντράμερ:
«Φίλε συγγνώμη, το καταλαβαίνω ότι είναι αργά αλλά πρέπει να κάνω την τελευταία μου πρόβα γιατί αύριο έχω συναυλία και θα ξεφτιλιστώ στο κοινό.
«Τι να κάνει και ο άνθρωπος, σου λέει μια νύχτα είναι, θα περάσει.
Το άλλο βράδυ, την ίδια ώρα πάλι αρχίζει πάλι ο ντράμερ: Ντουμπ Ντουμπ Ντουμπ Ντουμπ Νταμπ!
Ανεβαίνει νευριασμένος πάλι ο από κάτω του και του λέει:
«Τι θα γίνει ρε φίλε σήμερα δεν ήταν η συναυλία;»
- Δε βλέπεις καιρός; όλο βροχή, αναβλήθηκε για αύριο η συναυλία. Συγγνώμη, το καταλαβαίνω ότι είναι αργά, αλλά πρέπει να κάνω την τελευταία μου πρόβα, θα τα έχω ξεχάσει μέχρι αύριο.
Τι να κάνει και πάλι ο άνθρωπος, σου λέει άλλη μια νύχτα είναι, θα περάσει.
Το επόμενο βράδυ όμως κατά τις 3 πάλι τα ίδια… Ντουμπ Ντουμπ Ντουμπ Ντουμπ Νταμπ!
Πάει 4 Ντουμπ Ντουμπ Ντουμπ Ντουμπ Νταμπ!
Πάει 5 Ντουμπ Ντουμπ Ντουμπ Ντουμπ Νταμπ Νταμπ Ντουμπ!!
Ο από κάτω πουθενά όμως. Σκέφτεται ο ντράμερ, ρε λες να έπαθε κανένα καρδιακό επεισόδιο και να τα τίναξε αυτός να το έχω και βάρος στη συνείδησή μου; να πάω να ρίξω μια ματιά.
Πάει κάτω, βρίσκει την πόρτα ανοιχτή. Μπαίνει μέσα, προχωράει και τον βρίσκει στο μπάνιο να την έχει βγάλει έξω και να την παίζει.
Του κάνει:
-Μα καλά, ορέξεις έχεις ξημερώματα; και του απαντάει:
-»Άσε με ρε φίλε, κάνω την τελευταία μου πρόβα γιατί αύριο θα σε γ@μ….!»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου