Ανέκδοτο

Ένας τύπος γυρίζει σπίτι του μαζί με 3 φίλους του μετά από μία 8ωρη βόλτα σε
bar και club.
Μπαίνουν στο σπίτι παραπατώντας, αράζουν στον καναπέ και ο οικοδεσπότης πάει
πίσω από το μπαράκι για να βάλει ποτά.
Ένας από τους 3 καλεσμένους παρατηρεί το τεράστιο χάλκινο gong που ο
οικοδεσπότης έχει μέσα στο σαλόνι.
- Ρε συ Μπάμπη, τι είναι αυτό ;
- Αυτό είναι ένα ρολόι που μιλάει !
- Τι λε ρε φίλε, υπάρχει τέτοιο πράγμα; Και πώς δουλεύει ;
- Να, δες και αρπάζει το σφυρί και τραβάει ένα δυνατό χτύπημα στο gong, τόσο δυνατό
που έτριξαν τα τζάμια.
Κάθονται και οι 3 φίλοι και περιμένουν να το ακούσουν να λέει την ώρα, ώσπου
ακούγεται μια φωνή από το διπλανό διαμέρισμα :
- ΠΑΣ ΚΑΛΑ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ; 5 ΠΑΡΑ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΙ ???

ΜΗΝΥΜΑ ΣΤΗΝ ΚΟΥΖΙΝΑ ..

Ένας φίλος άργησε να γυρίσει στο σπίτι και η γυναίκα του, άφησε ένα μήνυμα στην κουζίνα!!!

Από τότε δεν έχει αργήσει ξανά!!!

ΑΘΗΝΑ 2012

Σε ενα δημοτικό σχολειο καπου στην αθηνα,την πρωτη μερα της νεας σχολικης χρονιας η δασκαλα παιρνει παρουσιες...
- Χακίμ καζάλ αλ νταρουί;
- Παρων.
- Χασάν ντομάν ντα σαρουί;
- Παρων.
- Γιόν κιμ λι γκόνγκ;
- Παρων.
- Σουλειμάν αλη ζαουάχρι;
- Παρων.
- Χατζή λαζά ρούμιχ αλής;
Τίποτα..
- Χατζή λαζά ρούμιχ αλής ; επαναλαμβάνει η δασκάλα...
Πάλι τίποτα.
Εκει που ετοιμάζεται να σημειώσει απουσία η δασκάλα βλέπει δειλά δειλά ενα παιδάκι να σηκώνει το χέρι του απο την τελευταία σειρά.
- Κυρία,μάλλον εγω είμαι αυτός,αλλα το όνομά μου δεν διαβάζεται έτσι...
Χατζηλαζάρου Μιχάλη με λένε..!

25 πράγματα που θα ήθελα να ξέρουν οι γιοι μου:

1. Είναι πιο δύσκολο να δεχτείς μια γροθιά, παρά να δώσεις .
2. Βρες τους ανθρώπους που σε κάνουν να γελάς και κάνε οπωσδήποτε παρέα μαζί τους. Το γέλιο είναι σαν βιταμίνη. Οσο και να γελάς δεν είναι αρκετό!
3. Ενας άντρας που αγκαλιάζει νιώθει πιο καλά με τον εαυτό του.
4. Να διαβάζεις ποίηση.
5. Δεν είναι κακό να βλέπεις τολμηρές ταινίες, αλλά το να κάνεις έρωτα με κάποια που νοιάζεσαι αληθινά είναι χιλιάδες φορές πιο απολαυστικό!
6. Οταν νιώσεις την ανάγκη να κλάψεις, από χαρά ή πόνο, μην το καταπιείς. Αν δεν αφήσεις τα δάκρυα να κυλήσουν, θα παγώσουν στο στήθος σου και θα είναι πιο δύσκολο να αγαπήσεις βαθιά και αληθινά όταν το επιθυμήσεις.

7. Bάλε τη μουσική στη διαπασών όταν έχεις να καθαρίσεις το σπίτι.
8. Κοίταξε βαθιά στα μάτια του ανθρώπου που ερωτεύεσαι για να έρθεις σε επαφή με την ίδια του την ψυχή.
9. Πέρνα ένα σεβαστό μέρος του χρόνου σου με ανθρώπους λιγότερο τυχερούς από σένα. Η καρδιά σου θα γεμίσει ευγνωμοσύνη.
10. Να μη λες ποτέ ψέματα για ό,τι είναι αληθινά σημαντικό. Το πρώτο ψέμα θα σε οδηγήσει αναπόφευκτα στο δεύτερο και μετά στο τρίτο, κι έτσι κάθε φορά θα προδίδεις όλο και περισσότερο τον ίδιο σου τον εαυτό.
11. Βρες μια δουλειά που σε κάνει ευτυχισμένο. Αν μπορείς παράλληλα ν’ αλλάξεις και τον κόσμο, τόσο το καλύτερο.
12. Αν σου δοθεί η ευκαιρία να ταξιδέψεις στη χώρα σου ή σ΄ολόκληρο τον κόσμο, μην τη χάσεις! Θα μάθεις πολύ περισσότερα από ανθρώπους που είναι διαφορετικοί από σένα, παρά από ανθρώπους που σου μοιάζουν.
13. Το να μην κάνεις τίποτα είναι προτιμότερο από το να κάνεις λάθος. Σίγουρα όμως θα κάνεις λάθη. Χιλιάδες λάθη. Το ζήτημα είναι τι θα μάθεις από τα λάθη σου.
14. Μη βιάζεσαι να παντρευτείς. Το διαζύγιο είναι φρικτή εμπειρία. Ενας καλός γάμος μπορεί να αρχίσει όταν είσαι 21, μπορεί ν΄αρχίσει κι όταν γίνεις 61.

15. Δεν υπάρχει τίποτα κακό στο να καπνίσεις ένα κουβανέζικο πούρο μία στις τόσες.
16. Καλό είναι το χρήμα, καλή και η εξουσία, αλλά δεν θα σε γεμίσουν με συναισθήματα αγάπης και χαράς όπως η οικογένειά σου.
17. Αν σου αρέσουν οι άντρες, θα παλέψω μαζί σου για να έχεις ίσα δικαιώματα με κάθε τρόπο.
18. Βρες μια μορφή άσκησης που σου δίνει ευχαρίστηση. Δεν χρειάζεται να είσαι αθλητής, αλλά το σώμα σου είναι ιερό και χρειάζεται να το φροντίζεις, να το χαίρεσαι και να εκφράζεσαι μέσα απ΄αυτό.
19. Το ποτό είναι ευχάριστο όταν συνοδεύεται από μέτρο. Αν όμως ξεφύγεις, ζήτα βοήθεια χωρίς ενδοιασμούς.
20. H ακεραιότητα θα σε πάει μακριά. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν τα κότσια να πουν την αλήθεια τους, ανεξάρτητα από τις συνέπειες.
21. Πάντα να δίνεις στη σύντροφό σου τα δώρα για τα γενέθλιά της στο κρεβάτι.
22. Συντονίσου με την πνευματικότητα που κάνει την καρδιά σου να νιώθει όμορφα και “ζεστά”, ακόμα και μες την παγωνιά. Ο Θεός μάς βοηθά, δεν θέλει να νιώθουμε ενοχή και ντροπή για τον εαυτό μας.

23. Το να απολαμβάνεις τον έρωτα είναι υπέροχο, μα το να κρατάς στην αγκαλιά σου την αγαπημένη σου μέσα στη νύχτα είναι ακόμα πιο υπέροχο.
24. Ζήσε με πάθος. Κάνε μεγάλα όνειρα. Μη λυγίζεις.
25. Πάντα να θυμάσαι πως σ΄αγαπώ, ό,τι κι αν συμβαίνει. Δεν γίνεται να με χάσεις. Θα είμαι πάντα εδώ.

Ζόρικη Παρασκευή!

Πεθαίνει ένας τυπάκος και πάει καρφί στην κόλαση...
Εκεί που καθότανε, του λέει ο σατανάς:
"Ρε συ πολύ σκυθρωπός φαίνεσαι".
Απαντά ο τυπάκος εμβρόντητος, "Ε όσο να ναι κόλαση, τι µε περιµένει αναλογίζομαι τα λάθη που µε έφεραν εδώ."
Σατανάς - "Ίσως όμως να µην είναι τόσο άσχηµα όσο νοµίζεις - να σου πω καπνίζεις ?
Τύπος - "Ε Κανά πακετάκι τη µέρα το κάπνιζα.."
Σατανάς - "Τις Δευτέρες έχουµε ηµέρα καπνίσµατος µε τα καλύτερα τσιγάρα από όλο τον κόσµο - για καρκίνο µη φοβάσαι , ήδη νεκρός είσαι"
Ο τύπος ανασκουμπώνεται λίγο ανακουφισμένα.
Σατανάς - "Πίνεις?"
Τύπος - "Ε όλο και κανά ουισκάκι χτύπαγα κάτω."
Σατανάς - "Τις Τρίτες είναι µέρα ποτού , µε τα καλύτερα και ποιο ακριβά ποτά του κόσμου. Για συκώτια µη φοβάσαι, νεκρός είσαι."
Ο τύπος παίρνει λίγο τα πάνω του πλέον!
Σατανάς - "Τζογάρεις ?"
Τύπος - "Για να µαι ειλικρινής - μετανιώνω που άφησα την οικογένεια µου στο δρόμο, εξαιτίας του πάθους µου για το καζίνο , αλλά ναι τζογάριζα.".
Σατανάς - "Τετάρτες στρώνουμε χαρτάκι και όσοι θέλουν µπαρµπουτάκι - και να χρεοκοπήσεις στα @@ σου."
Ο τύπος τώρα μέσα του λέει - ρε δεν είναι κι άσχημα , καλά που ήρθα εδώ.
Σατανάς - "Κανά τσιγαριλίκι έκανες , πες αλήθεια?"
Τύπος - "Ναι έπινα κανά ζωνιανό που και που."
Σατανάς - "Πέμπτες ημέρα ναρκωτικών , οι καλύτερες κόκες από Κολοµßία , τα πάντα και να εθιστεις τι σε νοιάζει, νεκρός είσαι."
Ο τύπος πλέον είναι µε χαμόγελο πλατύ και στα όρια της ευτυχίας.
Σατανάς - "Να σου πω , μεταξύ µας, τον έπαιρνες που και που από πίσω ??"
Τύπος - "Α σατανά µου όλες τις αμαρτίες έχω κάνει , αλλά αυτό ΠΟΤΕ."
Σατανάς - "Χµµµ... τότε οι Παρασκευές θα ναι ζόρικες.

ΔΟΞΑ ΤΟ ΘΕΟ ΤΟ ΣΥΝΑΡΜΟΛΟΓΗΣΑ !!!!!!!

Καθώς οι άνθρωποι μεγαλώνουν μερικοί ανησυχούν για τη νόσο του Αλτσχάιμερ.
Αυτό το πάζλ είναι εύκολο να συναρμολογηθεί, αν δεν επηρεάζεστε από τη νόσο του Αλτσχάιμερ, αλλά είναι αδύνατο να το κάνει κάποιος με την ασθένεια.
Δοκιμάστε το.
Αν αυτό το παζλ είναι ιδιαίτερα δύσκολο για σας, τότε επισκεφτείτε τον γιατρό σας για πρόσθετα τεστ για να ελέγξετε για τη νόσο του Alzheimer.
Όσο πιο γρήγορα ασχοληθείτε με τη νόσο τόσο περισσότερα χρόνια θα απολαύσετε τη ζωή.
Αν μπορείτε φτιάξτε αυτό το παζλ Πείτε αντίο στο Αλτσχάιμερ!
http://www.brl.ntt.co.jp/people/hara/fly.swf

Aρχαία Ελληνικά ανέκδοτα

Τα αρχαία Ελληνικά ανέκδοτα είναι πνευματώδη και διδακτικά. Μας χαρίζουν το γέλιο αλλά εκφράζουν και το αρχαίο Ελληνικό πνεύμα στην πιο χαριτωμένη μορφή του.
Διαβάστε μερικά:
Είπε κάποιος στον Αρίστιππο ότι η Λαΐδα δεν τον αγαπά, αλλά προσποιείται ότι τον αγαπά. Ο Αρίστιππος απάντησε: «Ούτε το κρασί ή το ψάρι με αγαπούν, εγώ όμως τα απολαμβάνω».
Ένας άντρας είπε στην ερωτομανή γυναίκα του: «Τι θέλεις να κάνουμε, να φάμε ή να κάνουμε έρωτα». Εκείνη του είπε: «Ό,τι θέλεις, ψωμί πάντως δεν έχουμε».
Είπε κάποιος στον Διογένη: «Οι συμπολίτες σου σε καταδίκασαν σε εξορία». ο φιλόσοφος απάντησε: «Κι εγώ τους καταδίκασα να μένουν στον τόπο τους».
Ο Διδύμων, οφθαλμίατρος της εποχής εξετάζει το μάτι μιάς κοπέλας. Ο Διογένης τον βλέπει. Ξέρει ο Διογένης ότι ο Διδύμων είναι τύπος ερωτίλος, κοινώς γυναικάς. Και του λέγει «Πρόσεξε Διδύμωνα, μήπως εξετάζοντας τον οφθαλμό, φθείρεις την κόρην».
Επαινούσαν μερικοί μπροστά στον Άγη τους Ηλείους, γιατί ήταν πολύ δίκαιοι κριτές στους Ολυμπιακούς αγώνες. Ο Άγης ρώτησε με απορία:
- Και είναι τόσο σπουδαίο το ότι οι Ηλείοι μια φορά στα τέσσερα χρόνια γίνονται δίκαιοι;
Ένας πατέρας ζήτησε από τον Αρίστιππο να διδάξει τον γιο του. Ο φιλόσοφος ζήτησε αμοιβή 500 δραχμές. Ο πατέρας θεώρησε υπερβολικό το ποσό.
-«Με τόσα χρήματα», είπε, «θα μπορούσα να αγοράσω ένα ζώο». -«Αγόρασε», είπε ο Αρίστιππος, «κι έτσι θα έχεις δύο».
Ο Διογένης ζητούσε ελεημοσύνη απο ένα άγαλμα. Όταν τον ρώτησαν γιατί κάνει κάτι τέτοιο απάντησε:
- Εξασκούμαι στο να μην απογοητεύομαι απο την αναισθησία των ανθρώπων.
Παρακινούσαν τον Φίλιππο τον Μακεδόνα να εξορίσει κάποιον που τον κακολογούσε. Ο Φίλιππος απάντησε:
- Δεν είστε καλά!! Θέλετε να τον στείλω να με κατηγορεί και σ' άλλα μέρη;
Ένας φαλακρός έβριζε τον Διογένη. Ο φιλόσοφος γύρισε και του είπε:
«Δεν σου ανταποδίδω τις βρισιές, αλλά θα ήθελα να πω ένα «μπράβο» στις τρίχες σου, γιατί απαλλάχτηκαν από ένα κακορίζικο κεφάλι».
Ρώτησε κάποιος τον Αντισθένη τι είδους γυναίκα θα ήταν κατάλληλη για γάμο. Ο φιλόσοφος του είπε:
«Το πράγμα είναι δύσκολο. Αν παντρευτείς ωραία, θα την έχεις με άλλους κοινή, αν άσχημη, θα είναι σαν να σου επέβαλαν ποινή».
Πληροφορήθηκε ο Αριστοτέλης από κάποιον ότι μερικοί τον έβριζαν. Ο φιλόσοφος απάντησε: «Καθόλου δεν με νοιάζει. Όταν είμαι απών, δέχομαι ακόμα και να με μαστιγώνουν».

Δύο Βουδιστές μοναχοί....!!!!

Δύο Βουδιστές μοναχοί είχαν αφήσει το μοναστήρι τους και κατευθύνονταν προς το διπλανό χωριό .
Περπατούσαν μέσα στο δάσος για ώρες .
Βγαίνοντας από ένα ξέφωτο και φτάνοντας στις όχθες ενός ποταμού αντίκρισαν μια νεαρή όμορφη κοπέλα να στέκεται δίπλα στα ορμητικά νερά και να κλαίει
Ο γηραιότερος από τους δύο, προχώρησε προς το μέρος της και σαν έφτασε πίσω της τη ρώτησε .
"Γιατί κλαις;"
Η κοπέλα στο άκουσμα της φωνής του γέρου πετάχτηκε σαν τρομαγμένο ζώο .. Αντικρίζοντας τους δύο μοναχούς ηρέμησε .. Σκούπισε τα δάκρυα της και μιας και θεώρησε πως δεν κινδυνεύει από τους δύο άντρες, αποκρίθηκε στην ερώτηση του ηλικιωμένου .
"Ξεκίνησα από το διπλανό χωριό να πάω σε ένα γάμο . Ετοιμαζόμουν τόσες μέρες για αυτό. Έραψα το πιο καλό μου φόρεμα και τώρα πρέπει να περάσω μέσα από το ποτάμι ώστε να φτάσω στην ώρα μου .Τα ρούχα μου θα καταστραφούν κι εγώ μάλλον μέχρι να φτάσω στο χωριό, σίγουρα θα έχω αρρωστήσει για τα καλά .. Δεν περίμενα να συναντήσω δυο μοναχούς μέσα στην ερημιά.. Αχ, μακάρι να μπορούσατε να με βοηθήσετε να περάσω απέναντι ."
Ο νεαρός μοναχός, στο άκουσμα της παράκλησης της νεαρής κοπέλας, κοίταξε με τρόμο τον Δάσκαλο του. Οι οδηγίες του δόγματος ήταν σαφής. Οι μοναχοί απαγορεύονταν να αγγίζουν γυναίκες 
Αυτή του η σκέψη, φρέναρε απότομα καθώς με έκπληξη άκουσε τον Δάσκαλο του να της λέει.
"Θα σε βοηθήσουμε εμείς"
Ο νεαρός μαθητής δεν μπορούσε να πιστέψει στα αυτιά του μα πριν καν προλάβει να συνειδητοποιήσει τα λεγόμενα του Δασκάλου του, ο γέρος είχε πάρει στην αγκαλιά του την κοπέλα και προχωρούσε μέσα από τα ορμητικά νερά του ποταμού προς την απέναντι πλευρά. Έκπληκτος αλλά και τσαντισμένος με την πρωτοβουλία του Δασκάλου του, άρχισε να τρέχει κι αυτός από πίσω τους ώστε να περάσει το ποτάμι.
Μετά από λίγα λεπτά, είχαν φτάσει και οι τρεις απέναντι.
Ο γέρος χωρίς να χρονοτριβήσει, άφησε απαλά την κοπέλα στο έδαφος την χαιρέτησε και της ευχήθηκε καλό ταξίδι .. Κάνοντας ένα νεύμα στον μαθητή του έδωσε να καταλάβει πως ήταν ώρα να πηγαίνουν.
Οι δυο μοναχοί αφού είχαν περπατήσει για αρκετή ώρα αμίλητοι μέσα στο δάσος ο νεαρός γύρισε προς το Δάσκαλο του και τον ρώτησε με συννεφιασμένο βλέμμα στο πρόσωπο ..
"Μεγάλε Δάσκαλε, γιατί το έκανες αυτό;"
Ο Δάσκαλος τον κοίταξε αμίλητος και συνέχισε να περπατά με αργό βήμα.
"Εννοώ, πως μπόρεσες να παραβείς τον κανόνα και να πάρεις εκείνη την κοπέλα στα χέρια σου αφού ξέρεις πως απαγορεύεται;"
Ο γέρο Σοφός τον κοίταξε με συμπάθεια και του αποκρίθηκε.
"Η διαφορά είναι πως εγώ την κοπέλα την άφησα πίσω στο ποτάμι ..
Εσύ έπειτα από τόση ώρα συνεχίζεις να την κουβαλάς μέσα σου."
*Χόρχε Μπουκάι*
Αφιερωμένο σε όλους όσοι συνεχίζουν να"κουβαλούν" μέσα τους παλιές ιστορίες, πόνους,θλίψεις,οργή,μίση. Αφιερωμένο σε όλους όσοι δεν έχουν μάθει πως συγχώρεση είναι να αφήσω πίσω το παρελθόν και να ατενίζω μπροστά,σε όλους όσοι δε καταφέρνουν να γεμίσουν χαρά και γαλήνη προτού αδειάσουν εντελώς και αφήσουν χώρο για όλα τα όμορφα Ναι η Ζωή είναι δύσκολη γεμάτη "πρέπει" και περιορισμούς . Γιατί εμείς άραγε την κάνουμε ακόμα πιο δύσκολη;

5 "παράλογες" (αλλά πειστικές) θεωρίες της παιδικής pop κουλτούρας

Είναι τα αθώα Στρουμφάκια ναζί; Ο Donald Duck ένας σταυροφόρος του καπιταλισμού; Ο Winnie και η παρέα του κλινικά περιστατικά της ψυχοπαθολογίας; Διάβασε πέντε θεωρίες για τα κόμικ που αγαπάς, που θα σε αφήσουν με το στόμα ανοιχτό!
Τα Στρουμφάκια είναι μικροί μπλε Ναζί

Μέχρι τώρα ήταν γνωστό ότι τα Στρουμφάκια ήταν κρυφοκομουνιστές. O Antoine Bueno όμως, λέκτορας κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Sciences Po του Παρισιού, ισχυρίζεται στο βιβλίο του "Le Petit Livre Bleu" ("Το μικρό μπλε βιβλίο"), ότι το Στρουμφοχωριό στην πραγματικότητα είναι μια ουτοπία ολοκληρωτισμού γεμάτο από μικρούς ναζιστές!
Γιατί δεν είναι και τόσο τρελό:
Ο δημιουργός των Στρουμφ, Pierre Culliford, γεννήθηκε στο Βέλγιο το 1928, που σημαίνει ότι πέρασε όλη την παιδική του ηλικία κάτω από την κυριαρχία των Ναζί Σύμφωνα με τον Bueno, οι επιρροές που δέχτηκε ο Culliford στα παιδικά του χρόνια ενδεχομένως να τον επηρέασαν σημαντικά και αυτό αντανακλάται στη μετέπειτα δουλειά του, είτε το συνειδητοποιούσε είτε όχι.
Εξάλλου είναι γνωστό ότι τα πρώτα χρόνια της ζωής ασκούν τεράστια επιρροή στην μετέπειτα ζωή ενός ανθρώπου. Έχει μια λογική εξήγηση.
Θέλεις αποδείξεις; Τα Στρουμφάκια είναι όλα ενωμένα ενάντια σε έναν κοινό εχθρό, τον κακό μάγο Gargamel, η μεγάλη γαμψή μύτη του οποίου παραπέμπει στο στερεότυπο του Εβραίου.

Ο Gargamel έχει μια γάτα που ονομάζεται Azrael, όνομα που συναντάμε στον Ιουδαϊκό μυστικισμό, ενώ η Στρουμφίτα, εκπροσωπεί επάξια την Άρια ομορφιά, την οποία απέκτησε όμως αφού ο ο Μπαμπα-Στρουμφ την "διόρθωσε" με μαγικό τρόπο.

Η μεγαλύτερη απόδειξη όμως είναι το κόμικ με τίτλο "Τα Μαύρα Στρουμφ", όπου τα Στρουμφάκια μολύνονται από μια μυστηριώδη ασθένεια που τα κάνει μαύρα, ανόητα και επιθετικά. Ο Bueno δίνει τη δική του ερμηνεία που σχετίζεται με την καθαρότητα του αίματος. Το συγκεκριμένο κόμικ δεν θα κυκλοφορούσε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, αν το χρώμα της ασθένειας δεν άλλαζε από μαύρο σε φούξια.
Ο Babar είναι ένας αποικιοκράτης

Ο Babar ο ελέφαντας μπορεί να μην είναι τόσο δημοφιλής όσο ο Mickey Mouse ή ο Bugs Bunny, αλλά δεν τον λες και αποτυχημένο. Δημιουργήθηκε το 1931 από τον Jean de Brunhoff και σήμερα κυκλοφορεί σε περισσότερες από 17 γλώσσες, ενώ περισσότερα από 8 εκατομμύρια αντίτυπα των ιστοριών του έχουν πωληθεί σε όλο τον κόσμο.
Αν πιστέψει κανείς ειδικούς όπως ο Herbert Kohl ή ο Ariel Dorfman, πρόκειται για 8 εκατομμύρια αντίτυπα κρυφής αποικιοκρατικής προπαγάνδας, αφού ο Babar, ένας αφρικανικός ελέφαντας, μεγάλωσε στη Γαλλία και αργότερα επιστρέφει στην πατρίδα του για να την αναμορφώσει, χρησιμοποιώντας τα φώτα του ανώτερου δυτικού πολιτισμού.

Γιατί δεν είναι και τόσο τρελό:
Στο πρώτο του βιβλίο, με τίτλο "Η Ιστορία του Babar", η μητέρα του συμπαθούς ελέφαντα σκοτώθηκε από έναν κυνηγό και ο μικρός, που έμεινε ορφανός, υιοθετήθηκε από κάποια ηλικιωμένη Γαλλίδα, η οποία τον μετέφερε στο Παρίσι, του έδωσε ρούχα και τον έγραψε στο σχολείο (κάτι σαν την ιστορία του Tarzan δηλαδή αλλά από την ανάποδη). Αργότερα, μετά το θάνατο του πατέρα του, ο Babar ανακηρύχθηκε βασιλιάς της Γης των Ελεφάντων, επειδή ζούσε ανάμεσα στους ανθρώπους και "έμαθε πολλά".
Αποφασίζει τότε να εκπολιτίσει το βασίλειό του μεταφέροντάς του τα φώτα της γαλλικής κουλτούρας, την οποία όλοι αποδέχτηκαν με ενθουσιασμό.
Στον Babar η δυτική κουλτούρα παρουσιάζεται ξεκάθαρα ανώτερη από την αφρικανική, με τις περιοχές που δεν βρίσκονται κάτω από τον έλεγχό του να κατοικούνται από αγροίκους.

Ακόμα και οι ιθαγενείς αφρικανικοί ελέφαντες είναι γυμνοί και περπατάνε στα τέσσερα μέχρι που ο ντυμένος, δίποδος Babar και η οικογένειά του (που είδε και αυτή το φως του ευρωπαϊκού πολιτισμού) τους κάνει να συνειδητοποιήσουν πόσο πρωτόγονοι είναι και αρχίζουν να νιώθουν ντροπή. Το βιβλίο, με δυο λόγια, προσπαθεί να πει ότι η αποδοχή του δυτικού πολιτισμού είναι συνώνυμο του εξανθρωπισμού.
Πολλά από όλα αυτά έχουν μια λογική, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι το πρώτο βιβλίο εκδόθηκε στο ζενίθ της Γαλλικής Αποικιοκρατίας στην Αφρική.
Ο Donald Duck προωθεί τον αμείλικτο καπιταλισμό

Ο Donald Duck είναι ένας από τους πιο αγαπητούς παιδικούς ήρωες καρτούν στον κόσμο. Ο Ariel Dorfman (ένας Αργεντινο-Χιλιανός νομπελίστας) και ο Armand Mattelart (Βέλγος κοινωνιολόγος) διατύπωσαν την τρελή θεωρία ότι οι περιπέτειες του Donald είναι ένα βίαιο κόμικ, ακατάλληλο για παιδιά.
Στο βιβλίο τους "How to read Donald Duck", οι δυο συγγραφείς ισχυρίζονται ότι ο Donald και οι φίλοι του διδάσκουν στα παιδιά ότι η αξία ενός ανθρώπου εξαρτάται αποκλειστικά από το πόσα χρήματα έχει και ότι μπροστά στα χρήματα δεν υπάρχει χώρος για άλλα ζητήματα, όπως η οικογένεια ή η αγάπη.
Γιατί δεν είναι και τόσο τρελό:

Θα έχεις σίγουρα παρατηρήσει ότι στα καρτούν του Donald Duck δεν υπάρχουν ποτέ γονείς. Ο Scrooge για παράδειγμα είναι ο θείος του Donald που έχει με τη σειρά του τρία ανίψια τον Huey, τον Dewey και τον Louie και ένα κορίτσι (αλλά όχι σύζυγο), την Daisy, που έχει και η ίδια τρεις ανιψιές την April, την May και την June. Αυτό σημαίνει ότι ζουν σε έναν κόσμο χωρίς αληθινές οικογένειες που κατοικείται μόνο από ορφανά. Χωρίς γονείς κάθε πάπια είναι μόνη της και πρέπει να ανταγωνίζεται συνεχώς τους άλλους για να αποκτήσει πλούτο και κοινωνικό status. Αυτό περιγράφει ίσως τον χειρότερο εφιάλτη σου, αλλά ναι, και τον καπιταλισμό. Σε αυτό τον κόσμο, όπου όλοι αγωνίζονται μόνοι τους, υποτίθεται ότι όποιος εργάζεται πιο σκληρά κάποια στιγμή στη ζωή του θα γίνει επιτυχημένος, όπου "επιτυχία" σημαίνει "να αποκτήσεις όλα τα χρήματα του κόσμου".

Σε αυτό το πλαίσιο ο θείος Donald είναι αιωνίως αποτυχημένος, αφού δεν μπορεί να έχει μια σταθερή δουλειά, είναι πάντα άφραγκος και ζητά χρήματα από τον θείο Scrooge. Ο πολυεκατομμυριούχος Scrooge από την άλλη μεριά, είναι η πλουσιότερη πάπια στον κόσμο και ξοδεύει χαρούμενα το χρόνο του (όχι όμως και τα χρήματά του) για να γίνει ακόμα πλουσιότερος. Χαρακτηριστική του πάθους του για πλουτισμό είναι η "αναζωγονητική" βουτιά που κάνει κάθε μέρα στο γεμάτο χρήματα θησαυροφυλάκιό του.
Στην ανάλυση που έκαναν οι δυο συγγραφείς, η πλοκή των κόμικ στο 75% των περιπτώσεων στρέφεται γύρω από το κυνήγι των χρημάτων και στο υπόλοιπο 25% γύρω από τον ανταγωνισμό. Δεν είναι και το καλύτερο πρότυπο δεν νομίζεις;
Όλοι οι ήρωες στο Winnie the Pooh έχουν ψυχολογικές διαταραχές

Ο Καναδικός Ιατρικός Σύλλογος και το Παιδιατρικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Dalhousie δημοσίευσε μια έρευνα στην οποία ισχυρίζεται ότι οι χαρακτήρες του Winnie the Pooh είναι κλινικές περιπτώσεις ψυχοπαθολογίας: ο Eeyore εμφανώς πάσχει από κατάθλιψη, ο Christopher Robin από σχιζοφρένεια και ο Τίγρης από οριακή διαταραχή προσωπικότητας - μεταξύ άλλων.

Γιατί δεν είναι και τόσο τρελό:
Η αλήθεια είναι ότι δεν χρειάστηκε και μεγάλη προσπάθεια για να καταλήξουν οι επιστήμονες στο συμπέρασμα ότι δεν είναι και πολύ καλά ψυχολογικά o Winnie και η παρέα του. Ας αρχίσουμε με τα πλέον προφανή. Λέει ο (καταθλιπτικός) Eeyore:
1. "Σας λέω, οι άνθρωποι έρχονται και φεύγουν στο βουνό και λένε "είναι μόνο ο Eeyore εδώ, επομένως δεν μετράει".
2. "Καλημέρα, Pooh. Αν είναι καλή, που αμφιβάλλω".
Και ένα δεύτερο παράδειγμα, ο Piglet, που (λένε οι ερευνητές) πάσχει "ξεκάθαρα από γενικευμένη αγχώδη διαταραχή", κάποια από τα συμπτώματα της οποίας είναι η υπερβολική ανησυχία, η αδυναμία ελέγχου και η δυσλειτουργία στην καθημερινότητα. Δες και μόνος σου:
Ο Piglet φοβάται ότι τα τέρατα που είδε σε μια ταινία είναι αληθινά. Φοβάται να βγει από το σπίτι του. Ανησυχεί ότι είναι πολύ μικρός και φεύγει από το δάσος. Αυτοκτονεί. Θέλεις κι άλλες αποδείξεις;
Ο Μάγος του Οζ είναι μια πολιτική σάτιρα

Ένα βιβλίο τόσο παράξενο όσο ο Μάγος του Οζ δεν θα μπορούσε παρά να κινήσει το ενδιαφέρον των κοινωνιολόγων. Η πιο γνωστή ανάλυση είναι αυτή που ισχυρίζεται ότι το βιβλίο που έγραψε ο L. Frank Baum το 1900 μιλάει κρυφά για το Λαϊκό Κίνημα.
Στο τέλος του 19ου αιώνα οι εκπρόσωποι του Λαϊκού Κινήματος (Populists) αγωνίστηκαν για τα δικαιώματα των φτωχών αγροτών και των βιομηχανικών εργατών, που υποτίθεται ότι εκπροσωπούνται από τον Scarecrow και τον Tin Man. Η Dorothy, ο μοναδικός φυσιολογικός χαρακτήρας του Οζ, είναι ο καθένας μας, και ο ανεμοστρόβιλος που τη μετέφερε από το Κάνσας εκπροσωπεί τη θύελλα του Λαϊκού Κινήματος που σάρωσε τις Πολιτείες τη δεκαετία του 1890.
Γιατί δεν είναι και τόσο τρελό:

Μόλις δέκα χρόνια μετά την έναρξη του κινήματος o Baum έγραψε την ιστορία του, η οποία σε πολλά σημεία παραπέμπει στoυς Populists. Και επιπλέον είναι και αυτός ο τύπος,

ο William Jennings Bryan, ο ηγέτης του Λαϊκού Κινήματος που συνήθως τον απεικόνιζαν στον τύπο ως λιοντάρι.

Ποπάι

Ο Ποπάι, ένας από τους πιο αγαπημένους χάρτινους ήρωες, «γεννήθηκε» το 1929 απ' το πενάκι του Έλζι Κράισλερ Σίγκαρ. Γκρινιάρης, αλλά καλόκαρδος, δεν αποχωρίζεται ποτέ την πίπα και τη ναυτική στολή του. Όταν βρίσκεται σε μπελάδες τρώει σπανάκι, που του δίνει μια υπεράνθρωπη δύναμη για να υπερασπιστεί και να σώσει, συχνά, την αγαπημένη του Όλιβ. Παρότι κοντός, αμόρφωτος, με ιδιόμορφη εμφάνιση και φωνή, με ένα μάτι και κανένα δόντι, πολλοί τον θεωρούν ως τον πρόδρομο των υπερηρώων που κυριάρχησαν αργότερα στα κόμικς.
Έκανε το ντεμπούτο του στις 17 Ιανουαρίου του 1929, σε μία σειρά κόμικς της νεοϋορκέζικης εφημερίδας Evening Journal. Η σειρά αυτή μετρούσε ήδη δέκα χρόνια ζωής, με πρωταγωνιστές την -μετέπειτα αρραβωνιαστικιά του- Όλιβ Όιλ, τον αδελφό της Κάστορ και τον αγαπημένο της Χαμ Γκρέιβι.
Ο Ποπάι εμφανίστηκε σ' έναν δευτερεύοντα ρόλο και αμέσως κέρδισε την αγάπη των αναγνωστών. Σταδιακά, ο Σίγκαλ άρχισε να του δίνει όλο και μεγαλύτερους ρόλους, μέχρι που έγινε ο κεντρικός ήρωας και τελικά η σειρά πήρε το όνομά του. Μετά το θάνατο του δημιουργού του, το 1938, διάφοροι άλλοι καλλιτέχνες ανέλαβαν το σχεδιασμό του, προσθέτοντας τη δική τους πινελιά.
Στον κινηματογράφο, ο Ποπάι πρωτοεμφανίστηκε το 1933, στην ταινία κινουμένων σχεδίων Οι περιπέτειες του Ποπάι του ναυτικού. Η καριέρα του στη μεγάλη οθόνη έμελλε να είναι ακόμη πιο ένδοξη απ' ότι στις εφημερίδες. Μάλιστα, το 1938 ανακηρύχθηκε ως ο πιο δημοφιλής χαρακτήρας κινουμένων σχεδίων στις ΗΠΑ, ξεπερνώντας ακόμη και τον Μίκι Μάους.
Η δημοτικότητά του αυτή οφείλεται κατά πολύ και στο σπανάκι, η λατρεία του για το οποίο συνέβαλε στην αύξηση της κατανάλωσης του λαχανικού κατά 33%. Οι αμερικανοί σπανακοπαραγωγοί τού το αναγνώρισαν και το 1937 έστησαν το άγαλμά του στην Κρίσταλ Σίτι, μία πόλη του Τέξας που ζει κυρίως απ' το σπανάκι.

Ο Θεός και οι βουλευτές

Ο Θεός βλέπει το πρόβλημα της Ελλάδας και τον κίνδυνο να καταστραφεί η ιστορική αυτή χώρα και αποφασίζει να κάνει άμεση παρέμβαση.
Κατεβαίνει στην βουλή των ελλήνων και μεταξύ των άλλων λέει τα εξής :
«Ακούστε ρεμάλια αποφάσισα να σας χαρίσω όλο το χρέος και να πριμοδοτήσω την χώρα με άλλα τόσα ευρώ, ώστε να αναπτυχθεί και να μεγαλουργήσει. Επίσης αποφάσισα να λύσω τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, το σκοπιανό και το αλβανικό ζήτημα και εφεξής οι λαοί αυτοί θα ζούνε σε απόλυτη αρμονία μαζί σας.
Τέλος θα ενωθεί η Κύπρος με την Ελλάδα, θα σας υποδείξω συγκεκριμένα μέρη, όπου θα βγάλετε πετρέλαιο, φυσικό αέριο και πολύτιμα μέταλλα και χαρίζω όλα τα δάνεια και των ελλήνων προς τις τράπεζες τους
«.Στο άκουσμα όλων αυτών το ελληνικό κοινοβούλιο σείεται από ιαχές, χειροκροτήματα και αγκαλιάσματα όλων των παρατάξεων.
Ο θεός όμως τους κάνει νεύμα να καθίσουν κάτω και τους λέει : «μισό λεπτό ρεμάλια ακούστε και το τελευταίο, θέλω από εσάς όμως να κάνετε και μια μικρή ελάχιστη παραχώρηση σε όλα αυτά που δίνω στην χώρα που αγαπάτε.
«.Οι βουλευτές ωρύονται από τα έδρανα ενθαρρύνοντας τον θεό να συνεχίσει και αυτός λέει»θα ήθελα όσοι έχουν εκλεγεί την τελευταία 20ετία να φύγουν και να μην ξαναβάλουν ποτέ ξανά υποψηφιότητα σε κυβερνητική θέση.
Η βουλή παγώνει και οι βουλευτές αποσύρονται για να το σκεφτούν.
Σε δύο ώρες εκδίδονται πύρινες ανακοινώσεις από τα κόμματα που καταγγέλλουν την επέμβαση ξένου παράγοντα στην χώρα και την προώθηση εκβιαστικών διλημμάτων για την υποδούλωση της χώρας και του λαού της, ενώ πολλά ΜΜΕ μιλούν για θεσμική εκτροπή από την χωρίς κανένα λόγω απρόκλητη και θρασεία επέμβαση του θεού στο εσωτερικό μιας ανεξάρτητης δημοκρατίας.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΑΤΥΡΑ